نازبالام ایلحان قندعسل مامانی و بابایی

سلام عزیز جانم ، ایلحان مننننن دیر اومدم ولی بالاخره اومدم مهم اینه که بازم تونستم برات بنویسم گنجیشک مامان. ماجرای اسفند 92 اونقدر تلخ و دردناک بود که برام اصلا نمیخواستم بیادش بیارم تا برسه که بنویسم. عزیز جونم ذره ذره وجودم عاشقانه برای تو و بودن تو و نفس کشیدن تو خدا رو شکر میکنن خدا یاشکرت که بخیر گذشت درسته که من توی این بیست روز بیست سال پیرتر شدم ولی خدایا شکر. قضیه اینه که بعد تموم شدن استرسهای واکسن 18 ماهگیت و روزی که تونستی بدون درد پا ی واکسن خوردت راه بری بدویی وبازی کنی و ورجه ورجه هات ادامه پیدا کنه درست 7 اسفند روزچهارشنبه دور وبر ساعت 9 شب از روی صندلی افتادی طوری که دست چپت زیر بدنت موند اومدم بلندت کردم ولی هر ک...